مورینیو پس از پیوستن به رئال مادرید در تابستان 2010 با 12 میلیون پوند در صدر فهرست پردرآمدترین سرمربیان فوتبال در جهان قرار گرفت ولی اگر بتواند به سلطه بارسلونا در فوتبال اسپانیا پایان دهد و دهمین جام قهرمانی اروپا را به برنابئو ببرد، ارزش اش از این هم بالاتر خواهد رفت.
مجله فوربس در گزارشی تحلیلی از این مربی پرتغالی نوشته است: مورینیو با غلبه بر بارسلونا در نیوکمپ به مشهورترین پیروزی دوران حرفه ای خود رسید و گام بزرگی برای افزودن یک جام به مجموعه افتخارات خود برداشت.

او همراه با پورتو و در جام یوفا به جرگه مربیان مطرح اروپایی پیوست. همراه با پورتو در سال 2003 قهرمان لیگ اروپا شد و دوازده ماه بعد جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را کسب کرد.
مورینیو از پرتغال به لندن رفت و هدایت تیم چلسی را با مالکیت میلیارد روس رومن آبراموویچ بر عهده گرفت. او در دو سال نخست، دومین و سومین جام قهرمانی را در این باشگاه که صد سال قدمت دارد، کسب کرد.
به تدریج رابطه مورینیو و آبراموویج به سردی گرایید و اختلافات میان سرمربی پرتغالی و میلیارد روس بالا گرفت. این بار هم سرمربی پرتغالی بار سفر بست. مقصد بعدی او ایتالیا و باشگاه اینترمیلان بود. مالکیت این باشگاه را ماسیمو موراتی سرمایه دار نفتی به عهده داشت که حمایت مالی چندانی از تیم نمی کرد و از آن مهم تر، صبر و خویشتنداری هم نمی شناخت.
موراتی در طول 13 فصل، 13 مربی عوض کرد تا به جام قهرمانی برسد ولی اینترمیلان از سال 1965 تا آن زمان هیچ عنوان قهرمانی اروپایی کسب نکرده بود.
در دومین سال تصدی مربیگری اینتر توسط مورینیو، اینترمیلان صاحب سه جام شد: قهرمانی لیگ، جام حذفی ایتالیا و نیز لیگ قهرمانان اروپا. با این حال و به رغم اشتیاق هواداران اینتر به مورینیو؛ او اسپانیا را به عنوان مقصد بعدی در تور اروپایی خود انتخاب کرد و سکان هدایت رئال مادرید را به عهده گرفت.
کسب 16 جام در 10 فصل تنها موفقیت و افتخار مورینیو نیست، او مسیری را برای حرفه خود انتخاب کرده که کمتر کسی تاکنون پیموده است؛ سفر به بالاترین تیم ها در بهترین مناطق اروپایی. با این حال همه متفق القول هستند که دوران حرفه ای او بسیار کوتاه بوده است. روزگاری که بسیاری از همتایان او در حال بازی فوتبال بودند؛ او سرگرم آموختن هنر مدیریت فوتبال بود و ظرف مدت کوتاهی آن را فراگرفت و به کار بست.
زمانی که "سر بابی رابسون" مربی اسطوره ای فوتبال انگلیس به پرتغال رفت و هدایت اسپورتینگ لیسبون را به عهده گرفت و پس از آن در پورتو؛ مورینیو ابتدا به عنوان مترجم و سپس دستیار او مشغول به کار شد. وقتی که رابسون به بارسلونا رفت، مورینیو هم همراه با او در نیوکمپ مشغول به کار شد و پس از رابسون با "لوئیس فن گال" کار کرد.
زمانی که مورینیو هدایت پورتو را به عهده گرفت، یک نفر در باشگاه بارسلونا روزگار گذشته او را با کنایه مطرح کرد و گفت که او در نیوکمپ مترجم بود. هدف از این یادآوری، خوار و خفیف کردن او بود اما تیزهوشی و کار سخت، انگیزه ای قوی در هر کسی ایجاد می کند، به ویژه فردی مانند مورینیو.
اکنون نام مورینیو در هرجا که مطرح می شود همه می دانند موفقیت در راه خواهد بود. بازیکنانی که با او کار کرده اند، همگی دیوانه دیدگاه تکنیکی و مهارت های رهبری او هستند.

"وسلی اسنایدر" ملی پوش هلندی و بازیکن اینتر؛ مدتی تحت هدایت مورینیو بازی کرده است. او می گوید اگر سرمربی تیم مورینیو باشد، هیچگاه از رفتن به میدان در مقابل هر تیمی نخواهد هراسید چون او اطلاعاتی دارد که هیچ کس دیگر نمی تواند داشته باشد. اسنایدر هم شیفته مهارت های مورینیو و تعاملش با بازیکنان در سطح تیمی و فردی است و می گوید مورینیو هیچ وقت بازیکنانش را فراموش نمی کند.
در شرایطی که برخی مربیان از بازیکنانی که روحیه دردسرساز دارند و یا شخصیت و وجهه ای قوی دارند می پرهیزند، مورینیو هیچ ابایی ندارد که با چنین بازیکنانی روبرو شود و یا با آنها کار کند. پورتو، چلسی، اینتر و رئال مادرید همگی در دوران حضور مورینیو چنین بازیکنانی داشته اند.
رسانه ها هم نمی توانند در برابر او مقاومت کنند. او رسانه ها را به بازی می گیرد ولی آنها باز هم از او بیشتر می خواهند. او است که تصمیم می گیرد به چه سوالی پاسخ دهد، کانون انتقادها را از بازیکنانش دور می کند و در عین حال، بذر تردید در ذهن ها می پاشد.
گاهی اوقات مانند هفته های اخیر تصمیم به سکوت می گیرد و "آیتور کارانکا" دستیار خود را به نشست خبری می فرستد. هیچ کار او تصادفی نیست. هر چه می گوید و هر کاری می کند با هدف افزایش شانس پیروزی تیمش است، اگر این بار نشد، بار دیگر و باز هم فرصتی دیگر.
مورینیو اطلاعات و تاکتیک هایش را بر حسب شرایط می چیند و به کار می گیرد. هر بار که او پیروز شده، اساس باورهای معمول نسبت به بازی را بر هم ریخته است.
این توانایی اوست که همیشه در حال یادگیری و انطباق است. تاکتیک هایی که او در بازی اخیر مقابل بارسلونا به کار گرفت آمیخته ای از تاکتیک های قبلی او بود: موج حمله، دفاع در عمق و آرایش متفاوت برای برهم زدن هماهنگی بارسلونا. شاید مالکیت توپ از آن بارسلونا بود ولی آهنگ بازی هرگز.
رئال مادرید ترکیب دفاعی خود را حفظ کرد ولی در عین حال با حملات هر از گاه خود، تعادلی در بازی ایجاد می کرد و با این کار، تعادل و ریتم بازی بارسلونا به هم ریخت.
پیروزی اخیر رئال مادرید بر بارسلونا چرخش محسوس قدرت در فوتبال اسپانیا بود ولی هنوز برای نتیجه گیری زود است. هنوز دو تیم باید برای تثبت موقعیت خود بر حریفان اروپایی غلبه کنند. یکی باید شکست ازچلسی را جبران کند و دیگری خاطره باخت به بایرن مونیخ را پاک کند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: