به گزارش جهان به نقل ار باشگاه خبرنگاران، فاطمه معتمدآریا بازیگر سینمای ایران که طی سالهای اخیر با اقدامات و نظرات پرحاشیه خود توانسته بود نظر سینماگران غرب را به خود جلب کند، جایزه «هانری لانگ لوا» فرانسه را دریافت کرد. 
مسئولان این جشنواره دلیل خود را برای اعطای این جایزه به بازیگری که در سالهای اخیر، فیلم قابل توجهی را بازی نکرده حفظ ارزش های فرهنگی حرفه بازیگری و تعهد و حفظ حرمت روح هنر سینما دانسته اند! 
معتمدآریا پس از دریافت جایزه اش با کنایه گفت: همه ما امشب دلیلی مشترک برای با هم بودن داریم. بی آنکه بیاندیشیم به چه زبانی حرف می زنیم و در کدام کشور زندگی می کنیم و از کجای جهان به اینجا آمده ایم. بی آنکه بگوئیم در سرزمین مان سیاست مداران چه چیز را بین خودشان بده بستان می کنند !!! 

وی که چندی قبل مشکل سینمای ایران را نداشتن برخی صحنه های و اتفاقات خاص (!) همچون بوسیدن زن و مرد توسط یکدیگر دانسته بود، بعد از بوسیده شدن توسط مجری مرد مراسم واکنشی جالب از خود نشان می دهد تا ظاهرا تاکید کند، مشکلات سینمای ایران در حال حل شدن است.

 هدیه تهرانی تنها بازیگر ایرانی فیلم «یک روز دیگر» حسن فتحی است. 

فیلم سینمایی «یک روز دیگر» به کارگردانی حسن فتحی در بخش مسابقه سینمای ایران سی‌امین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حضور دارد. 

تمام صحنه‌های این فیلم در فرانسه فیلمبرداری شده است و تمام بازیگران آن نیز فرانسوی هستند. تنها بازیگر ایرانی این «یک روز دیگر» هدیه تهرانی است. 

به گفته جلال شمسیان تهیه کننده این فیلم، برای تولید «یک روز دیگر» دو میلیارد تومان هزینه شده است. 

داستان این فیلم در مورد نژادها و قومیت‌های مختلف است. پولی که گم می‌شد و از صبح تا شب بین مردم مختلف می‌چرخد. 

محمود کلاری فیلمبردار، هایده صفی‌یاری تدوینگر و فردین خلعتبری ساخت موسیقی متن این فیلم را ساخته‌اند. فیلمنامه «یک روز دیگر» نوشته حسن فتحی است. 

 محمدرضا گلزار از جمله بازیگران می باشد که علاوه بر بازیگری در رشته های مختلف ورزشی از جمله بدنسازی فعالیت دارد. رضا گلزار سال گذشته مربی بدنسازی تیم والیبال هنرمندان کشور بود که به دلیل تقاضای دستمزد بیشتر و رد تقاضای او, گلزار از تیم والیبال هنرمندان جدا شد. 

 نقد و بررسی اول 


منتقد: Andrew O’Hehir 

در فیلم اصغر فرهادی، کارگردان فیلم جدایی نادر از سیمین، هیچ سیاست صریح و روشنی نمیتوان یافت و زمانی که اصغر فرهادی در کشمکش با مقامات دولتی ایران در حین تولید فیلم بود، سرانجام مهر تایید بر تولید وی خورده شد. این فیلم در سال ۲۰۱۱ در جشنواره فیلم فجر در تهران موفق ظاهر شد و هم اکنون رسماً کاندیدای اسکار از سوی جمهوری اسلامی ایران میباشد. دو نتیجه ضد و نقیض میتوان از این فیلم برداشت کرد: شاید مقامات فرهنگی ایران چندان زیرک نباشند و یا این که شاید سطح اختلاف نظرها و مباحثهها در ایران بسیار پیچیدهتر از آن است که خارج نشینها گمان میکنند. 

“جدایی نادر از سیمین” در واقع همه چیز است، که شاخصترین آنها یک ملودرام اجتماعی پیچیده در مورد سقوط یک ازدواج و یک مشکل خانوادگی که باعث ایجاد زنجیرهای از حوادث میشود؛ یک داستان فریبنده و هیچکاکی که سرنخها در تنگناهای داستان بافته شدهاند که شاید ببینده قادر به درک آنها نشود و یک داستان برجسته فلسفی که هر یک از کاراکترهای فیلم در آن از لحاظ اخلاقی نقشی منحصر به فرد ایفا می کنند. 

 
عناصر استفاده شده فرهادی در فیلمش در تمام کشورها و در تمام مقاطع زمانی یافت میشوند. (اختلافات زناشویی، مذهب، اختلاف طبقات اجتماعی و فرهنگ سنتی مردسالاری) اما جدای همه اینها ” جدایی نادر از سیمین” تصویری واضح از تنش و نفاق و اختلافات خانوادگی جامعه ایران نشان میدهد. تا آنجا که من از آن مطلع هستم، این موارد از چشم مقامات ایرانی هم پنهان نمانده و عده ای واکنش های تندی نیز بدان نشان داده اند اما با تمامی این احوالات، جایگاه فعلی این فیلم نشان می دهد که مقامات ایران واقعاً دوست نداشتند که فرهادی را سرکوب شود. (لازم به ذکر است که فرهادی جایزه بهترین فیلم را در برلین را هم از آن خود کرد.) این فیلم یک شاهکار تمام عیار است و ممکن است که در انتها به عنوان بهترین فیلم در بخش خارجی جوایز نیز انتخاب شود. 

تعداد انگشت شماری از علاقهمندان به سینما فرهادی ۴۰ ساله را میشناسند، کسی که فیلم قبلیاش “درباره الی” تا حدودی از فیلم ” L’Avventura” ساخته آنتونیونی اقتباس گرفت و به عنوان کارگردانی پیشرو بعد از کارگردانان معاصر و برجسته ایران همچون عباس کیارستمی، محسن مخملباف و مجید مجیدی مورد تمجید قرار گرفت. طبعاً بسیاری از علاقهمندان به سینما در آمریکا تا کنون هرگز درباره فرهادی نشنیدهاند و به همین دلیل شاید تمایل چندانی به تماشای” جدایی نادر از سیمین”نداشته باشند. شاید ترس از سکانسهای طولانی و ساکت در خانه و مناظر خشک دلیل این موضوع باشد؛ اما اشتباه نکنید، این فیلم بسیار جدی و پیچیده است که پر است از سرگرمی، شوخی و ترحم که چشمانداز جذاب خانواده معاصر ایران را در پشت کلیشهها به تصویر میکشد. 

بقيه در ادامه مطلب .....